To znane pojęcie nie tylko buddyjskie wskazuje na zjawisko zachodzące w nierzeczywistym choć postrzeganym przez wielu świecie. Ponieważ jako uczniowie kursu dążymy do poznania tej jedynej Rzeczywistości – powinniśmy wiedzieć, jakie prawo rządzi procesem przechodzenia do tego świata. Jaka więc jest natura tego zbiornika gromadzącego karmę?

W przestrzeni czystego umysłu postawiono ogromne mnóstwo konstrukcji, w których zachodzą procesy jawne dla obserwatora. Są to zjawiska świadome. Ale są tam też procesy ukryte. Ten cały obszar ukrytych procesów i konstrukcji to nieświadomość. W niej znajduje się zbiornik karmy. Przypomina glebę, w której ukryte są nasiona rożnych roślin. To my je tam zasialiśmy. I to one zasłaniają światło Boże!

Zdolnością umysłu jest powodowanie, że z owych nasion rodzą się rośliny zjawisk, które dla obserwatora jawią się jako okoliczności jego życia. Z kolei pojawienie się nowej okoliczności wymusza na umyśle reakcje w postaci emocji, myśli, decyzji lub zachowania. Ta reakcja to powstanie nowego ziarna karmy, które wpada do zbiornika karmy i czeka w nim na swe wykiełkowanie. Czas wylęgania zależy od związanych z nim wcześniej zasianych przekonań raz od czystości umysłu obserwatora. To ma ścisły związek z rozmiarami zapełnienia zbiornika karmy. Nie jest to jednak przeszkoda, której szybkie usunięcie jest niemożliwe.

Aby móc ujrzeć bieżące działania Ducha w okolicznościach swego życia należy dostrzec ich iluzoryczność czyli brak znaczenia (Lekcja 1). Zachodzi to w dwóch przedstawionych niżej aspektach:

  1. W zjawisku, które dostrzegasz, jest obecna jego forma, która jest złudzeniem oraz treść, która jest światłem.
  2. W zawartości zbiornika karmy jest ziarno, które jest samym złudzeniem, a sam zbiornik jest światłem.

Karma jest nierzeczywistym snem, a to co widzę zawiera jedynie światło z wysokości.