UMYSŁ – DUCH

Termin umysł reprezentuje ożywiający czynnik ducha, dostarczając swej kreatywnej energii. Kiedy pisany jest z dużej litery odnosi się do Boga lub Chrystusa (to znaczy Umysłu Boga lub Umysłu Chrystusa). Duch jest Myślą Boga, którą stworzył On na Swoje Podobieństwo. Ujednolicony duch jest jednym Synem Boga, Chrystusem.

W świecie tym, ponieważ umysł jest rozszczepiony, Synowie Boga, jawią się jako oddzieleni. ich umysły również nie wydają się być połączone. w tym iluzorycznym stanie pojęcie „indywidualnego umysłu” wydaje się być wypełnione znaczeniem. Dlatego też w naszym kursie jest on opisywany jak gdyby miał dwie części, ducha i ego.

Duch jest tą częścią, która jest ciągle w kontakcie z Bogiem poprzez Ducha Świętego, Który w tej części mieszka, lecz również widzi część drugą. Termin „dusza” nie jest wysoce kontrowersyjnego charakteru. Byłby on jednak odpowiednikiem „ducha” przy rozumieniu, że będąc z Boga jest ona wieczna i nigdy nie została zrodzona.

Druga część umysłu jest całkowicie iluzoryczna i produkuje tylko iluzje. Duch zachowuje swój potencjał tworzenia, lecz jego Wola, która jest Wolą Boga, wydaje się być uwięziona, podczas gdy umysł nie jest scalony. Stwarzanie trwa nieprzerwanie, z niesłabnącą siłą, ponieważ taka jest Wola Boga. Wola ta jest zawsze jednolita i dlatego też nie jest w tym świecie rozumiana. Nie ma Ona żadnego przeciwieństwa i jest niestopniowana.

Umysł może się mylić lub też nie, w zależności od głosu, którego słucha. Właściwe nastawienie umysłu słucha Ducha Świętego, wybacza światu i w jego miejsce, poprzez widzenie Chrystusowe widzi świat rzeczywisty. Jest to widzenie ostateczne, ostatnia percepcja: stan, w którym Bóg Sam robi ostatni krok. Tutaj czas i iluzje razem się kończą.

Błędne nastawienie umysłu słucha ego i wytwarza iluzje, postrzegając grzech i usprawiedliwiając gniew. Widzi winę, chorobę i śmierć jako rzeczywista. Zarówno ten świat, jak i świat rzeczywisty są iluzją, ponieważ właściwe nastawienie umysłu nie dostrzega lub inaczej mówią wybacza to, co nigdy się nie wydarzyło. Dlatego też nie jest ono Jednością umysłu, jaką ma Umysł Chrystusa, Którego Wola jest Jednym z Wolą Boga.

W tym świecie jedyną pozostającą wolnością jest wolność wyboru, wyboru zawsze między dwiema rzeczami lub dwoma głosami. Wola nie jest związana z percepcją na żadnym poziomie i nie ma nic wspólnego z wyborem. Świadomość jest mechanizmem odbioru, który otrzymuje informacje z góry lub z dołu, od Ducha Świętego lub od ego. Świadomość ma różne poziomy i może się dość gwałtownie przemieszczać, lecz nie może wyjść poza sferę postrzegania. w swym najwyższym punkcie rozwoju staje się świadoma świata rzeczywistego i można ja w tym wytrenować. Jednakże sam fakt, że ma poziomy i że poddaje się treningowi, ukazuje, iż nie może ona sięgnąć wiedzy.