Światy subiektywne a świat obiektywny

  1. Człowiek sądzi, że postrzega obiektywny świat. Zarówno ten pogląd jak i ten postrzegany świat – to iluzje.
  2. Właśnie iluzoryczność postrzeganych światów jest powodem, dla którego myśliciele od wieków toczą spory nt. cech jakiegoś rzekomego obiektywnie istniejącego świata. Te spory nie mają sensu, gdyż…
  3. W istocie każdy człowiek postrzega tylko jeden, swój subiektywny świat, w którym, jak mu się wydaje, żyje. Dobrze go zna, bo to on właśnie zdecydował o jego zawartości.
  4. Jednak przeciętny człowiek nie jest świadomy, że sam dokonał wyboru tego jedynego – swojego subiektywnego świata. Nie jest także w związku z tym świadomy, że w każdej chwili może dokonać modyfikacji tego wyboru i przenieść się do innego z tych iluzorycznych światów.
  5. Światy różnych osób maja wiele wspólnych cech, co miedzy innymi sugeruje ich tożsamość. Ale są też i różnice.
  6. Istnieje jeden wymarzony przez ludzi świat, zwany kiedyś niebem, do którego ludzi wierzący maja nadzieje się dostać po śmierci. Niewierzący chcieliby mieć niebo już za życia. Pierwsi chcą na to jakoś zasłużyć, a drudzy liczą na przypadek lub pracowitość.
  7. I rzeczywiście – istnieje jeden obiektywny świat. Jest on doskonały i idealny. Można się do niego dostać tylko za życia. Jednak nie dzieje się to ani przypadkiem ani pracowitością. Dostajemy się doń przez decyzję prowadzącą do zmiany sposobu widzenia świata.

Mitologia czy poznanie?

  1. Ponieważ poznanie prawdy nie dotyczy spraw zjawiskowych, to b. często nauczyciele duchowi posługują się alegoriami, podobieństwami lub przypowieściami.
  2. Te narzędzia nazywane są też mitami. One z kolei w większej ilości tworzą mitologię.
  3. Powszechnie występującym błędem jest mylenie poznania rzeczywistości ze znajomością mitologii.
  4. Wnioski: Nie traktuj mitologii jako opisu rzeczywistości. Rozpoznaj samą rzeczywistość – poza alegorycznymi opisami.

Konflikt doktrynalny

  1. Dlaczego w historii ludzkości dochodziło tak często do konfliktów społecznych na tle doktrynalnym?
  2. Gdyż zgodne to jest z naturą ego, które sądzi, że jest w posiadaniu jedynej prawdziwej interpretacji rzeczywistości.
  3. Takie ego dopuszczone do władzy pragnie wszystkich ludzi wszystkimi możliwymi sposobami (także przymusem) podporządkować tej swojej doktrynie.
  4. Czy duchowość umożliwia życie bez konfliktów?
  5. Duchowość rezygnuje z ego na rzecz duchowego widzenia świata. Takie widzenie jest widzeniem rzeczywistej prawdy i praktykowaniem miłości.

Obszary doktrynalne

  1. O jakości doktryny nie świadczy jej zgodność z biblią lub nauką, ale jej zgodność z rzeczywistością.
  2. Możliwe są następujące relacje międzydoktrynalne: brak punktów wspólnych, posiadanie części wspólnej, zawieranie się mniejszej w większej, pokrywanie się.
  3. Przykład obszarów doktrynalnych (brak ścisłości zakresów):

 

Logika Prawdy

  1. Prawda nie ma zaprzeczenia (jej zaprzeczenie czyli nieprawda nie istnieje z natury rzeczy).
  2. Prawda jest abstrakcyjna (niekonkretna).
  3. Prawda jest aktualna (jest poza czasem więc widać ją tylko w teraźniejszości).
  4. Ja jest prawdą w każdym postrzeganym konkretnie.
  5. Miłość, doskonałość jest prawdą. Lęk, atak i strata nie istnieją.
  6. Opis prawdy nie jest prawdą (mapa nie jest terenem).