Początkujący studenci Kursu cudów pojąwszy istotę jego nauki, wpadając w zachwyt (i słusznie), popadają nieraz w błąd wynikający ze skrajnego potraktowania idei „nieistniejącego ciała” oraz „nieistniejących chorób”. Mówią, że skoro nie jesteśmy ciałem, a samo ciało jest nicością, to każdy, kto się o nim wypowie, popełnia błąd. Czasem dochodzi na tym tle do polemik między nami. W sytuacji napotkania chorego ciała, popełniają kolejny błąd mówienia chorej osobie, że jest zdrowa, co nie tylko jej nie uzdrawia, a tylko ją rozdrażnia. (Przecież jest przywiązana do „swego ciała” oraz do „swojej” choroby). Ale gdy to oni sami poczują się źle, nie wiedzą, co z tym począć. Cóż więc na ten temat mówi nasz Kurs? (zdjęcie http://thedaddydiaries.net)
