Motywacja jest fundamentem osiągnięcia każdego celu. Jeśli tym celem jest zbawienie, to tylko odpowiedzialny i silnie zdeterminowany człowiek ma podstawę do wejścia na ścieżkę i konsekwentne nią kroczenie. Możemy motywować się negatywnie lub pozytywnie. Wiele systemów duchowych korzysta z motywacji negatywnej. Kurs cudów – przeciwnie. Korzysta z pozytywnego obrazu Rzeczywistości. Daje uczniowi Kursu odczuć, że istnieje wyłącznie Prawda. Ona z kolei jest tylko pozytywna. Poniżej przedstawiam buddyjski, negatywny sposób motywowania. Pokazuje negatywne skutki zaniedbywania okazji bycia człowiekiem. Trzeba jej oddać sprawiedliwość, gdyż mimo swej negatywności, przejrzyście ujmuje kwestię ludzkiego cierpienia. Przyjrzyjmy się buddyjskiej nauce o czterech motywacjach.

Pierwsza motywacja — O obecności cierpienia
Druga motywacja — O przyczynach cierpienia
Trzecia motywacja — O możliwości wyzwolenia z cierpienia
Czwarta motywacja — O drodze prowadzącej do wyzwolenia z cierpienia

Pierwsza motywacja — O obecności cierpienia

Życie jest niedoskonałe i przynosi cierpienie, ponieważ nie można znaleźć w nim stałego zadowolenia. Życie materialne jest cierpieniem. Nie oznacza to koniecznie strasznych mąk i tortur, ale brak w życiu pełnego zadowolenia i związany z tym brak spokoju, jak również przygnębienie i rozdrażnienie. Dlaczego odczuwamy brak pełnego zadowolenia? Ponieważ wszystko jest przemijające i niestałe. Nawet największe szczęście przemija i może stać się źródłem niepokoju.

Cierpieniem są:

  1. narodziny,
  2. rozpad, choroba,
  3. starość
  4. śmierć.

Cierpieniem jest też:

  1. przebywanie z tym, kogo się nie lubi,
  2. oddzielenie od kogoś, kogo się kocha,
  3. niemożność osiągnięcia lub otrzymania tego, czego się pragnie,
  4. niespełnione marzenia,
  5. brak poczucia bezpieczeństwa,
  6. lęk,
  7. niepewność.

Wszystko to przynosi brak zadowolenia i cierpienie. Oznacza to, że w naszym życiu brakuje prawdziwego poczucia bezpieczeństwa, wolności i spokoju.

Druga motywacja – O przyczynach cierpienia

Przyczynami cierpienia są:

  1. niewiedza,
  2. pragnienia,
  3. przywiązania,
  4. niechęć,
  5. gniew.

Z powodu niewiedzy, pojawiają się pragnienia, a w ślad za nimi przywiązania. Nigdy nie możemy znaleźć ani uzyskach pełnego zaspokojenia naszych pragnień. Nawet jeśli osiągamy to, czego teraz pożądamy, pojawiają się nowe pragnienia i proces ten nie ma końca. Przywiązania wynikają z chęci, by nic, co mamy lub czego pragniemy, nie podlegało przemianie, rozpadowi i przemijaniu. Pragnienie posiadania rzeczy materialnych, pragnienie siły i władzy, pragnienie doznań zmysłowych – wszystkie one są wynikiem samolubnych żądzy, które prowadzą do zazdrości, kłótni, niechęci, nienawiści i walki.

Trzecia motywacja — O możliwości wyzwolenia z cierpienia

Od cierpienia i braku prawdziwego zadowolenia można się wyzwolić poprzez pozbycie się niewiedzy. Jest to zapowiedź wyzwolenia od cierpienia, osiągnięcia prawdziwego szczęścia, całkowitego, niezakłóconego spokoju serca i umysłu. Wszyscy bez wyjątku pragniemy takiego szczęścia, które nie przemija i jest wieczne.

Czwarta motywacja — O drodze prowadzącej do wyzwolenia z cierpienia

Drogą wiodącą do wyzwolenia jest właściwe życie i praktyka duchowa. Tą drogą jest:

  1. Właściwa wiedza, wynikająca ze zrozumienia Nauki Buddy, którą można przeciwstawić niewiedzy. Z właściwej wiedzy płynie…
  2. Właściwe zachowanie w czynach, mowie, myślach i emocjach. Z właściwego zachowania wypływa…
  3. Właściwe i uczciwe życie, związane z pracą, obowiązkami i odpowiedzialnością.

Właściwe życie wiąże się z przykazaniami, m. in. następującymi:

  • Nie zabijać lecz unikać agresji i przemocy.
  • Nie kraść i nie bogacić się rujnując innych.
  • Nie uprawiać niewłaściwego seksu, przynoszącego cierpienie innym.
  • Nie kłamać, nie oszukiwać, nie lżyć innych.
  • Nie spożywać alkoholu i narkotyków, nie handlować nimi, nie dawać ich innym.

4. Właściwa uważność i świadomość w czynach, mowie i myślach.

5. Właściwe uspokojenie oraz wnikanie w swoje serce i umysł, zwane inaczej właściwą koncentracją i medytacją. Wymaga to od nas szczerego, prostolinijnego wniknięcia do samego dna naszego serca i umysłu.

6. Właściwy wysiłek. Jest to szczery i prawdziwy wysiłek, by praktykować i osiągnąć właściwą wiedzę, właściwe zachowanie w czynach, mowie i myślach, właściwe życie, uważność i szczere wejrzenie w nasze serce i umysł. Wszystko to wymaga wysiłku. Bez wysiłku nie można osiągnąć wyzwolenia.