Kwestionariusz fundamentalny – ważne pytania i odpowiedzi

W porządku, chcecie, to porozmawiamy na tematy fundamentalne. I do tego na zasadach kwestionariuszowych. Proponuję 16 kwestii (problemów) do rozwiązania, ale ich lista może być przez każdego z Was poszerzona. Każdej z przedstawionych kwestii towarzyszy wykaz możliwych rozwiązań. Również i tutaj zaproponowałem po kilka rozwiązań dla każdej kwestii. Waszym zadaniem jest teraz dodanie do moich propozycji – swoje rozwiązania. Ja obiecuję, że każdą waszą dodaną kwestię (ja nadam jej kolejny nr) lub dodane rozwiązanie do kwestii nr (sam podaj nr) umieszczę w niniejszym wpisie poprzedzając waszym nickiem. OK? Jeśli macie jakieś uwagi ponadto, także wpiszcie w komentarzach. Ach, zapomniałem, to chyba jasne, że dobrze jest zapoznać się z już istniejącymi kwestiami i próbami ich rozwiązania.

Kwestia 1.
Dlaczego wśród miliardów ludzi na Ziemi pojawiają się czasami tacy, którzy stawiają fundamentalne pytania w rodzaju „Jaki jest sens życia”?

Próba rozwiązania kwestii 1.

• Mają odczucie pustki w życiu.
• Sądzą, że można jakoś uniknąć cierpienia.
• Są ciekawi spraw otaczającego ich świata.
• W poprzednim żywocie zajmowali się tą kwestią.
• Wychowali się w rodzinie stawiającej podobne pytania.

Kwestia 2.
Jakie konkretnie fundamentalne pytania stawiają ci ludzie?

Próba rozwiązania kwestii 2.

• Czy świat miał początek?
• Dlaczego ja muszę tyle cierpieć?
• Czy życie zakończone śmiercią ma jakiś sens?
• Dlaczego na świecie widać jakiś porządek i prawa przyrody?
• Dlaczego na świecie ludzie doświadczają tyle niesprawiedliwości?

Kwestia 3.
Czy można znaleźć ludzi odpowiadających na fundamentalne pytania?

Próba rozwiązania kwestii 3.

• Są nimi tzw. założyciele wielkich religii (Kriszna, Budda, Mojżesz, Jezus, Mahomet…).
• Są nimi wyznawcy założycieli religii.
• Są nimi członkowie ogromnej ilości wyznań i koncepcji.

Kwestia 4.
Czy odpowiedzi udzielane na fundamentalne pytania przez założycieli religii oraz ich wyznawców są zgodne?

Próba rozwiązania kwestii 4.

• Na pierwszy rzut oka wydają się pełne wzajemnych sprzeczności.
• Pewne aspekty doktryn owych sekt wydają się nieco zgodne ze sobą.

Kwestia 5.
Dlaczego na fundamentalne pytania odpowiedzi założycieli religii z zasady nie są zgodne?

Próba rozwiązania kwestii 5.

• Może nie istnieje jedna prawdziwa odpowiedź na fundamentalne pytania.
• Może istnieje wiele odpowiedzi na fundamentalne pytania, które tylko wydają się sprzeczne.
• Może słowna odpowiedź na fundamentalne pytania nie jest możliwa?

Kwestia 6.
Dlaczego wyznawcy założycieli religii podzielili się na ogromną ilość wyznań?

Próba rozwiązania kwestii 6.

• Wyznawcy założycieli religii nie mogą właściwie zrozumieć swych nauczycieli.
• Wyznawcy założycieli religii różnie interpretują swych nauczycieli.
• Wyznawcy założycieli religii używają różnych słów do oddania nauk swych mistrzów.

Kwestia 7.
Co czyni człowiek stawiający fundamentalne pytania wobec tak ogromnej ilości sprzecznych odpowiedzi, zarówno mistrzów jak i wyznawców?

Próba rozwiązania kwestii 7.

• Zastanawia się, który z mistrzów ma rację.
• Zastanawia się które z wyznań właściwie interpretuje swego mistrza.
• Zastanawia się, jakie są kryteria rozstrzygające o prawdziwości doktryny.
• Zastanawia się, który z mistrzów jest najbardziej godny zaufania.

Kwestia 8.
Co jest kluczem rozstrzygającym o tym, która z doktryn jest prawdziwa?

Próba rozwiązania kwestii 8.

• To jest doktryna, w której się urodziłem.
• To jest doktryna wyznawana przez największą ilość ludzi na Ziemi.
• To jest doktryna, którą czuję jako najbardziej prawdziwą.
• To jest doktryna, która odpowiada mi intelektualnie najbardziej.
• To jest doktryna, która jest zgodna z odkryciami nauki.

Kwestia 9.
Czy lepiej jest samemu rozstrzygnąć, co jest prawdą, czy też wierzyć w czyjeś nauki?

Próba rozwiązania kwestii 9.

• Lepiej jest uwierzyć komuś bardziej kompetentnemu.
• Lepiej ufać tylko sobie.

Kwestia 10.
Jak rozpoznać godnego zaufania mistrza, któremu można uwierzyć?

Próba rozwiązania kwestii 10.

• To jest ten, który mówił o swojej jedyności.
• To jest ten, co czynił cuda.
• To jest ten, co wykazał się wielką mądrością.
• To jest ten, co uniknął śmierci.
• To jest ten, którego czczą miliony.
• To jest ten, którego opisują święte księgi.
• To jest najmędrszy z uczonych.

Kwestia 11.
Jak to zrobić, aby można było z pewnością zaufać sobie i się nie zawieść?

Próba rozwiązania kwestii 11.

• Należy się modlić i prosić o objawienie prawdy.
• Należy medytować w celu ujrzenia prawdy.
• Należy uzyskać od kogoś wstępne wskazówki, co i jak robić.

Kwestia 12.
Czy satysfakcjonować nas może słowna odpowiedź na fundamentalne pytania?

Próba rozwiązania kwestii 12.

• Słowna odpowiedź jest wystarczająca.
• Słowna odpowiedź nie wystarcza; potrzeba wewnętrznego rozpoznania jej prawdziwości.
• Trzeba czuć, co jest prawdziwe.
• Trzeba wiedzieć bez słów, co jest prawdziwe.

Kwestia 13.
Czyż świat wokół nas nie jest prawdziwy?

Próba rozwiązania kwestii 13.

• Świat jest prawdziwy, ale nie daje odpowiedzi na fundamentalne pytania.
• Świat nie jest prawdziwy, gdyż jest tylko snem-halucynacją-mają, skrywająca prawdę.
• Świat nie istnieje, jak sen jest odbiciem czegoś, co nie istnieje.

Kwestia 14.
Jakiego rodzaju naukę można zastosować i poznać prawdę?

Próba rozwiązania kwestii 14.

• Te nauki to najważniejsze nauki w życiu.
• Takie nauki nic nie wnoszą do sprawy.
• Nauka taka brzmi następująco: …

Kwestia 15.
Czy te nauki przekazują nam prawdę wprost, używając prostych do zrozumienia stwierdzeń, czy są to jedynie wskazówki mówiące nam, jak mamy postępować, aby poznać tę prawdę poza słowami? A może jest też inna odmiana nauk, które posłużą nam na drodze ku poznaniu prawdy?

Próba rozwiązania kwestii 15.

• Doktryna jest nieomylna i wystarczy w nią po prostu wierzyć, a zasługi gromadzić w postaci uczestniczenia w sakramentach i dobrych uczynkach. Zbawienie przyjdzie po śmierci (doktryna katolicka).
• Nauka dotyczy praktyki medytacji, a na efekt w postaci poznania – oświecenia musimy zapracować, często przez wiele eonów (buddyzm).
• Biblia przekazuje naukę wprost, a do zbawienia wystarczy uwierzyć w Jezusa (chrześcijanie – „protestanci”).
• Słowa przekazują zawsze jedynie pewną opowieść alegoryczną (symbol, mit), która opisuje percepcję świata, a nie daje poznanie prawdy o nim. Niemniej jednak należy wziąć pod uwagę fakt, że możemy mieć do czynienia z percepcją bardzo odległą od prawdy (np. „wszyscy ludzie są oddzielonymi przeciwnikami”) lub taką, która jest jej bliska (np. „wszyscy ludzie są jednym i jedynym doskonałym duchem – Chrystusem”). Wtedy utwierdzenie się w tym „lepszym micie” daje Duchowi będącemu w nas, możliwość „przerzucenia nas” od słownej percepcji do poznania nagiej prawdy, samej w sobie, poza słowami. (ogólna metoda Kursu cudów).
• Nauka o rzeczywistości nie może być przekazana, gdyż w doświadczeniu procesu nie istnieje żadna osoba. A więc brak jest nauczycieli i tych, którzy mogliby być zbawieni lub oświeceni. Liczy się jedynie dostrzeżenie jakiegokolwiek faktu, który właśnie ma miejsce. Jednak nie ma nikogo, kto mógłby go dostrzec, zachodzi jedynie dostrzeganie lub niedostrzeganie (Tony Parsons).

Kwestia 16.
Czy może należy zrezygnować ze stawiania fundamentalnych pytań i pogodzić się ze światem takim, jakim się go doświadcza?

Próba rozwiązania kwestii 16.

• Należy zrezygnować ze stawiania fundamentalnych pytań.
• Należy pogodzić się ze światem takim, jakim się go doświadcza.
• Należy szukać odpowiedzi tak długo, aż się jej nie znajdzie.