Na to pytanie myślę, że odpowiesz przecząco. Mity kojarzą się nam zwykle z mitologią grecką. A Amerykanie lubią używać słowa „mit”, aby określić coś, co jest nierzeczywiste, nieprawdziwe, zmyślone itp. Ten zwyczaj językowy ostatnio także do nas się przenosi.

Wymyślanie mitów jest powszechnym zwyczajem

Łatwo zauważyć, że każdy myślący człowiek stara się jakoś wyjaśnić zjawiska, które pojawiają się wokół niego. Można to poprzeć wieloma przykładami ze wszystkich dziedzin życia człowieka i społeczeństwa. Twierdzę z całym przekonaniem, że każdy człowiek wyjaśniając cokolwiek – wytwarza mit. Nawet naukowcy nie są wolni od tego zwyczaju. I nie należy się temu dziwić ani tym bardziej negatywnie oceniać tego zachowania.

Dlaczego i jak tworzymy mity

Człowiek od tysięcy lat nie ma innego sposobu na opisanie rzeczywistości jak tylko na sposób mitologiczny. Tworząc mity. Są to jednak mitologiczne opisy rzeczywistości, a nie wierne jej opisy. Ludzie nie widzą rzeczywistości, więc nie potrafią jej opisać. Projektują na nią swoją interpretację, a następnie postrzegają jedynie ją samą (interpretację) w miejsce rzeczywistości. Można by to porównać do nagiego ciała ludzkiego ukrytego pod powierzchnią ubrania. Ciało jest w tym porównaniu rzeczywistością, a ubranie interpretacją, która zasłania rzeczywistość. Taka interpretacja to właśnie tytułowy mit. Przejdźmy do przykładów. (foto: owlcation.com)

Przykłady mitów naukowych grawitacyjnych i magnetycznych

Przed Newtonem panował mit wyjaśniający spadanie jabłek na ziemię, który mówił, że „spadają na ziemię, bo na niej jest ich właściwe miejsce”. Newton zaproponował inny mit, zgodnie z którym „Ziemia przyciąga jabłka zgodnie z powszechnym prawem grawitacji”. Ten mit, choć do dziś jest bardzo popularny, zastąpiony został przez Einsteina na mit mówiący, że „przestrzeń wokół masywnych obiektów jest zakrzywiona”. I takie zakrzywienie powoduje spadanie jabłek na Ziemię. Czekamy na następny mit grawitacyjny ?. Podobnym do niego jest mit „przyciągania się i odpychania magnesów lub ładunków elektrycznych”. Czytelnika zapewniam, że natura żadnego z powyższych zjawisk nie została rozpoznana. Użyto do nich jedynie alegorycznych słów, takich jak „właściwość”, „przyciąganie” czy „zakrzywienie”.

Przykłady mitów naukowych elektrotechnicznych

Prąd elektryczny to żywcem alegoria porównująca ukryte zjawisko do prądu wody w rzece. A co powoduje przepływ prądu (niewidocznych elektronów)? Różnica potencjałów, zupełnie jak różnica poziomów położenia źródła i dolnego biegu rzeki. Ale co decyduje o wielkości tego prądu? Musi istnieć, jak widać, na drodze jakiś „opór”. No i mamy wyraźne pojęcie mitologiczne, gdyż nie znamy natury tego oporu.

Przykłady mitów ezoterycznych

Jak wyjaśnić pojawianie się w życiu człowieka pozornie przypadkowych wydarzeń? W odpowiedzi ezoterycy wymyślili kilka mitów. Człowiek swymi myślami jak magnes „przyciąga” wybrane sprawy i wydarzenia. Inny mit pozornie to wyjaśniający mówi, że między umysłem człowieka zachodzi „rezonans” ze światem. Ten rezonans powoduje pojawienie się tylko takich wydarzeń, które rezonują z myślami i emocjami konkretnego człowieka. Jak w muzyce.

Przykłady mitów religijnych

Człowiek potrzebujący czegoś prosi Boga o dar. Bóg jest wszechmogący i miłościwy, więc mu go daje. To jest oczywiście mit. Ja nie mówię, że jest to nieprawda. Twierdzę jedynie, że człowiek wytworzył sobie taki mit, a następnie zgodnie z nim postępuje i z niego korzysta. A co tak naprawdę w tym działa? Jaka jest natura tego zjawiska? Twierdzę, że rzeczywistość za tym stojąca (ukryta przed umysłem) jest nam nie znana. Utożsamiamy się bowiem z umysłem, który posiada ograniczone możliwości poznawcze. Inny znany mit religijny odpowiada na pytanie, skąd się wziął ten cały świat. Mit powiada, że stworzył go wszechmogący Bóg. Mało tego! On ten świat i wszystkich w nim ludzi cały czas nadzoruje. Uważam, że niestety ten mit posiada wiele niedociągnięć.

Kurs cudów na temat mitu

Celem studiowania Kursu cudów jest po pierwsze taka zmiana percepcji studenta, aby umiał sam rozpoznać, że poznaje świat przy pomocy percepcji (postrzegania), co pokazuje mu jedynie mity na temat świata. Po drugie student ma doświadczyć przełączenia swej świadomości z percepcji na „poznanie”. Poznanie daje mu wreszcie wgląd w nagą rzeczywistość. Rzeczywistość pozbawioną wszelkich zasłon. Takie doświadczenie studiującego Kurs jest wspaniałym przeżyciem. Podobnym do nowego narodzenia i wejścia do nowego świata.