Jak uniknąć ognia wiecznego?

Odpowiedz szczerze na pytanie: „Czy wydajesz dobry owoc?” Gdyż od twojego prawdziwego stanu zależy twoja przyszłość! Jezus Ewangelii powiedział: „Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone.” (Łukasza 3:9) Wyjaśnił to innym razem tak: „Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie.” (Jana 15:5-6) Czyż nie powinny cię te słowa poważnie zastanowić? Czy może masz sielankowy obraz Jezusa, który głaszcze dzieci po jasnych loczkach, a jednocześnie nie zdajesz sobie sprawy z tego, że „siekiera do korzenia drzew jest przyłożona”? A może jako czytelnik Kursu cudów mówisz sobie, że Jezus Kursu jest dobry, a tamten ewangeliczny – zmyślony? Popatrzmy więc, co na ten temat mówi Kurs. Opamiętaj się!

Jakże niezwykle ważną sprawą jest przynieść owoc! Przecież on jest sprawdzianem naszego postępu na ścieżce ku Ojcu. Brak owocu powinien być dla nas silnym ostrzeżeniem, sygnałem alarmowym wzywającym nas do skorygowania swej praktyki duchowej. Poszukajmy słów Jezusa w Kursie, które nauczą nas, jak przynieść owoc. To będzie odpowiedź na postawione w tytule pytanie: „Jak uniknąć ognia wiecznego?” W rozważaniu treści Kursu oprę się teraz na Tekście Kursu, Rozdział 25 – Wprowadzenie oraz Podrozdział 1. Oto, co tam czytamy:

„Ciało nie potrzebuje uzdrowienia. Lecz umysł, który myśli, że jest ciałem, jest naprawdę chory! I to tutaj właśnie Chrystus ustanawia lekarstwo.”

Tak więc widzimy, że przyczyną naszego niepowodzenia jest nasze przekonanie, iż jesteśmy ciałem. Wszyscy chrześcijanie zapewne wiedzą, że Chrystus mieszka „w każdym człowieku”. Ale cóż to oznacza? I kiedy może to przynieść właściwy owoc? Zobaczmy, co na to Kurs:

„Nikt, kto nosi w sobie Chrystusa, nie może doznać porażki w rozpoznaniu Go gdziekolwiek. Gdziekolwiek oprócz ciał. Dopóki wierzy on, że jest w ciele, myśli, że Jego tam być nie może. Więc nosi Go w sobie nieświadomie, nie dając oczywistego świadectwa Jego obecności.”

Należy podkreślić, że nie możemy widzieć obecności Chrystusa w ciałach! Przecież ciała, jak czytamy w kursie są tylko złudnymi ramami dla ducha. Jeśli braci widzimy jako ciała, a Chrystusa mieszkającego w ciałach, to jak czytamy wyżej, „nie dajemy ŚWIADECTWA jego obecności”. Nie przynosimy owocu, nie manifestujemy Go, nie przejawiamy Jego świętości i mocy. 

„Chrystus jest wewnątrz ramy Świętości, której jedynym celem jest to, żeby wewnątrz tej ramy mógł On się stać oczywistym dla tych, którzy Go nie znają, aby mógł wezwać ich, by do Niego przybyli, i aby ujrzeli Go tam, gdzie myśleli, że były ich ciała. Ich ciała wówczas rozpłyną się i wtedy będą mogli ukształtować w sobie Jego Świętość.”

Czy zauważyłeś? Oni tylko MYŚLELI, że tam były ich ciała. A CIAŁA ROZPŁYNĄ SIĘ! Aby doświadczyć tego i przynieść owoc, a tym samym uniknąć ognia, zrozum raz na zawsze:

„Chrystus, który jest w tobie, nie mieszka w ciele. Jednak On jest w tobie. Musi to więc oznaczać, że ty nie jesteś w ciele.”

„Ty jesteś środkiem dla Boga, nie oddzielonym od Niego, którego życie nie biegnie poza Nim. Jego życie objawia się w tobie, który jesteś Jego Synem. Każdy aspekt Boga jest otoczony świętością, doskonałą czystością i niebiańską miłością tak całkowitą, że pragnie ona tylko udostępnić siebie wszystkiemu, czemu się przygląda. Jej promieniowanie przenika przez każde ciało, na które spogląda i wymiata całą jego ciemność ku światłu, jedynie poprzez spoglądanie poza to ciało, w stronę światła. Jej łagodność podnosi zasłonę i nic już nie skrywa oblicza Chrystusa przed tymi, którzy by chcieli je oglądać. Ty i twój brat stoicie teraz przed Nim, pozwalając Mu odciągnąć na bok zasłonę, która wydaje się trzymać was w oddzieleniu i z dala od siebie.”

Jak uniknąć ognia wiecznego? Uda się tego dokonać wtedy, gdy twoje ciało ROZPŁYNIE SIĘ, a ty uświadomisz sobie, że jesteś kimś, kogo ogień nie dotknie. W istocie nigdy się nie spalisz, bo nie jesteś ciałem, ale jeśli utożsamiasz się z ciałem – to przenieś swą tożsamość z ciała do ducha. Tutaj jesteś bezpieczny. Jednak potrzebna jest tobie twoja tego świadomość (rozpoznanie).