W Kościele Katolickim nauczono mnie, że kościół, sakramenty i moralność są najważniejsze. Protestanci wpoili wiarę, szacunek do Biblii oraz konieczność ewangelizacji (czytaj: „nawracania innowierców”). Kierunki wschodnie podkreślają mantry, praktykę medytacji lub ceremonie. Jaka jest więc taka hierarchia celów na ścieżce duchowej, która doprowadzi nas do celu ostatecznego?
Kategoria: praktyka
Oczyszczenie umysłu i opróżnienie zbiornika karmy powoduje, że każda myśl natychmiast zamienia się w zjawisko postrzegane przez wszystkich. Jak to osiągnąć?
wspierające ćwiczenia duchowe.
Wg Kursu Rzeczywistość jest jednolita i jedyna. Mimo to nasza projekcja wywołuje mylne wrażenie, że istnieje wiele poziomów obserwowanego świata. Kurs wspomina o tych poziomach ze szczególnym podkreśleniem dwóch. Jeden – rzeczywisty, rozpoznawany; drugi – iluzyjny, postrzegany. Ten ostatni także może być postrzegany jako wielopoziomowy. I tak wg nauk don Juana (C. Castaneda) obracamy się zasadniczo w trzech poziomach: pierwszym – fizycznym (pierwsza uwaga), drugim – energetycznym (druga uwaga) i trzecim – duchowym (trzecia uwaga).
Oto trzy fundamentalne cechy ucznia, który podąża duchową ścieżką:
- Wierzy, że już znajduje się w Niebie.
- Działa tak, jakby jeszcze w nim się nie znajdował.
- Celem jego działania jest gromadzenie niedziałania.
Poniżej przestawiam prawa towarzyszące zmianom pojmowania duchowej rzeczywistości z wnioskami dla nauczycieli pragnących pomagać innym w dokonywaniu takich zmian.
Definicja
Trwanie u źródła jest wzniosłym stanem ducha. Jeśli wydaje się być zakłócany, trwanie u źródła może być traktowane jako ćwiczenie ustanawiające, utrwalające i ugruntowujące ów wzniosły stan ducha.