kroki„Po co czekać na Niebo? Ci, którzy szukają światła, mają tylko przykryte swoje oczy. Światło jest w nich teraz. Oświecenie jest tylko rozpoznaniem, a nie jakąś zmianą. Światło nie pochodzi z tego świata, a ty, który niesiesz to światło w sobie, jesteś również tu obcy. To światło przybyło wraz z tobą z twego rodzinnego domu i pozostało z tobą, bowiem jest to twoje własne światło. Jest ono jedyną rzeczą, którą przynosisz ze sobą od Tego, Kto jest twym Źródłem. Ono lśni w tobie, gdyż oświetla twój dom i prowadzi cię z powrotem tam, skąd pochodzi i gdzie ty jesteś w domu.” (L188,1) (foto – locality.org.uk)

1. Krok: Uświadom sobie fakt – „Jestem światłem świata”

Ten krok jest usunięciem koncepcji, która mówi, że światło które jest w tobie, musisz jakoś wzniecić lub wytworzyć. Nic takiego nie jest prawdą. Wszystko, co potrzebne, jest już w tobie teraz. A także wykonuje swoją pracę.

„Pokój Boga promienieje teraz w tobie, a z twego serca promieniowanie to ogarnia cały świat. Zatrzymuje się na każdej żywej istocie, by ją pieścić i obdarzyć błogosławieństwem, które pozostaje na wieki wieków. To, co przynosi pokój Boga, musi być wieczne. Usuwa on wszelkie ulotne i bezwartościowe myśli. Odmładza wszelkie zmęczone serca i rozświetla wszelkie widzenie duchowe. Wszystkie jego dary są dawane każdemu i każdy jednoczy się w podziękowaniach dla ciebie, który dajesz i który otrzymałeś.” (L188,3)

2. Krok: Uświadom sobie, że jesteś dawcą, ale jednocześnie biorcą Bożych darów

„To promieniowanie, ta jasność w twym umyśle, przypomina temu światu to, o czym zapomniał, a ten świat przywraca wówczas tą pamięć również tobie. Zbawienie promieniuje od ciebie darami ponad wszelką miarę, darami rozdawanymi i zwracanymi. Tobie, rozdawcy tych darów, dziękuje Sam Bóg. I w Jego Błogosławieństwie to światło w tobie świeci jeszcze jaśniej, powiększając te dary, które masz do zaoferowania temu światu.” (L188,4)

3. Krok: „Usiądź w spokoju i zamknij oczy.

Masz w sobie wystarczające światło. Ono samo w sobie ma moc przekazania ci daru widzenia.” (L188,6)

4. Krok: Opróżnij swój umysł ze wszystkiego

„Po prostu czyń to: Wycisz się i odłóż na bok wszelkie myśli w kwestii tego czym jesteś i czym jest Bóg; wszystkie koncepcje na temat tego świata, których się nauczyłeś; wszystkie wyobrażenia, które utrzymujesz na swój temat. Opróżnij swój umysł ze wszystkiego, co uważa on za prawdziwe albo fałszywe, dobre albo złe, opróżnij go z każdej myśli, którą uważa on za wartościową i z wszystkich myśli, których się wstydzi. Utrzymuj w swym umyśle nicość. Nie wprowadzaj doń żadnej myśli, której nauczyła cię przeszłość, ani żadnego przekonania, którego kiedykolwiek od kogokolwiek się poprzednio nauczyłeś. Zapomnij o tym świecie, zapomnij o tym kursie i przybądź z całkowicie pustymi rękami do swego Boga.”(L189,7)

5. Krok: „Wyłącz zewnętrzny świat i pozwól swoim myślom popłynąć w kierunku pokoju wewnętrznego.

One znają drogę. Bowiem szczere myśli, nieskażone przez sen o pozostających na zewnątrz ciebie rzeczach tego świata, stają się świętymi posłańcami Samego Boga.” (L188,6)

6. Krok: Oddaj myślom Bożym możliwość prowadzenia cię

„Te myśli myślisz wraz z Nim. One rozpoznają swój dom. I wskazują ponad wszelką wątpliwość na swoje Źródło, gdzie Bóg Ojciec i Syn są Jednym. Oświetla je pokój Boga, ale muszą one również pozostawać w tobie, albowiem były zrodzone w twym umyśle, tak jak twój umysł był zrodzony w Bożym Umyśle. Prowadzą cię z powrotem w stronę pokoju, skąd przybyły tylko po to, by przypomnieć ci, w jaki sposób masz tam powrócić.” (L188,7)

7. Krok: Słuchaj Głosu Ojca i przyjmij Jego Słowo

„Gdy ty odmawiasz słuchania, biorą pod uwagę Głos twego Ojca. I namawiają cię łagodnie do przyjęcia Jego Słowa, ze względu na to, czym jesteś, zamiast przyjmowania fantazji i cieni. Przypominają ci, że jesteś współtwórcą wszystkiego co żyje. Z tego powodu, tak jak pokój Boga świeci w tobie, tak też musi świecić i we wszystkim innym.” (L188,8)

8. Krok: Przywróć Boży porządek i świętość dziedzictwa swych myśli

„Dziś ćwiczymy przybliżanie się do tego światła. Naszym błądzącym myślom przywracamy zgodność z wszystkimi myślami, które współdzielimy z Bogiem. Nie pozwalamy im błądzić. Pozwolimy światłu, które jest w naszych umysłach, skierować je w stronę ich domu. Zdradziliśmy je, nakazując im by odstąpiły od nas. Ale teraz przywołujemy je z powrotem i oczyszczamy je z dziwnych pragnień i nieuporządkowanych życzeń. Przywracamy im świętość ich dziedzictwa.” (L188,9)

9. Krok: Trwaj w pokoju i przebacz światu

„W ten sposób są one naszym umysłom zwrócone, a my potwierdzamy, że pokój Boga wciąż w nas promienieje, a emanując z nas, opromienia również wszystkie istoty żywe, które współdzielą nasze życie. Przebaczymy im wszystkim, odpuszczając temu światu wszystko, co myśleliśmy, że nam uczynił. Albowiem to my wytworzyliśmy ten świat takim, jakim chcieliśmy go mieć. Teraz postanawiamy, by był niewinny, bez grzechu i otwarty na zbawienie.” (L188,10)

10. Krok: Trwaj w pokoju i błogosław wszystko zbawczym światłem

„I dajemy mu nasze zbawcze błogosławieństwo, gdy mówimy: Pokój Boga jaśnieje teraz we mnie. Niechaj wszystko wokół mnie lśni w tym pokoju, a ja niechaj błogosławię wszystko światłem, które jest we mnie.” (L188,10)

Podsumowanie

Istota wyżej przedstawionych kroków tkwi w czystości, delikatności i otwartości naszej postawy. W naszej bierności leży bowiem uznanie faktu, że to Bóg jest tym, który działa i daje. A więc także i nasze prośby i pragnienia kierowane ku Niemu powinny być jak najbardziej subtelne. W przeciwnym wypadku zagłuszą nasze doświadczanie jego duchowego światła. Jak czytamy:

„A więc dziś nie wybieramy drogi, którą idziemy do Niego. Ale niewątpliwie wybieramy to, by pozwolić mu przybyć. I na tym wyborze się opieramy. W naszych cichych sercach i otwartych umysłach Jego Miłość zapłonie, przybywając sama swoją drogą. Prawda, której się nie wyparto, istnieje i można z pewnością do niej dotrzeć. Bóg zna Swojego Syna i zna drogę do niego. Nie potrzebuje Swojego Syna, by Mu pokazał, jak ma odnaleźć Swoją drogę. Poprzez każde otwarte drzwi Jego Miłość promienieje na zewnątrz z wnętrza swego domu i rozjaśnia ten świat, ukazując jego niewinność.” (L189,9)