„Ja jest drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak TYLKO przez Ja. Gdybyście Ja poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Ja nie poznałeś? Kto Ja zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jest w Ojcu, a Ojciec w Ja?” (Ew. Jana 14,6-10)
Tag: organizacja
Jeden z naszych znakomitych komentatorów wzbogacił tę stronę o cenne informacje nt. tych właśnie organizacji w komentarzu do pewnego wpisu. Warto przeczytać. Kliknij tylko tutaj: https://kurs-cudow.pl/wokol-kursu/organizacje-powstajace-pod-wplywem-kursu
Czyż nie jest to dla nas radosna wieść, że mimo silnych głosów tropicieli herezji działających na łonie Kościoła Katolickiego (KK), udało się tej ogromnej i bezwładnej organizacji dokonać epokowego zwrotu w kierunku, o którym nie mogło być mowy od 2000 lat? Byłby to może dla nas mało interesujący temat, gdyby nie fakt, że okręt nauki katolickiej obrał w pewnym miejscu doktryny kurs, którym śmiało podąża łódź Kursu cudów (KC). A więc drodzy Katolicy – cieszcie się! Teraz studiując Kurs, już nie jesteście heretykami w pewnym niezwykle istotnym zarówno dla Kursu jak i dla Kościoła Katolickiego punkcie. Który to ważny dogmat wiary katolickiej został w ostatnich latach zmieniony (tak! zmieniony!) i jak zostało to wielokrotnie potwierdzone?
Jednym z głównych powodów upadku chrześcijaństwa było przyjęcie do kanonu biblijnego ksiąg Starego Testamentu (ST). Wydawało się to oczywiście niezbędne w czasie, gdy chrześcijaństwo zostało religią państwową a duchowość została włączona do systemu wspierania cesarstwa. W tym to też czasie wnętrza kościołów zaczęły przypominać świątynie w Jerozolimie.
Problemy wewnętrzne
- Forma i organizacja kościoła jest jego problemem (autorytarny czy demokratyczny).
- Kościół jest nastawiony na niemierzalny sukces po śmierci lub też jego celem są zwykłe cele społeczne (charytatywne, społeczne, towarzyskie, kulturalne, rozrywkowe, moralne). Także jego celem jest powiększanie ilości członków (prowadzenie ich do niby-zbawienia).
Monopol religii
Nie ulega wątpliwości – duchowość jest absolutnie uniwersalna i nie można jej zastrzec dla jakiejś jednej doktryny religijnej. Ani hinduiści, ani buddyści, ani chrześcijanie nie mogą mieć monopolu na duchowość. Żadna religia ani jej odłam nie może mieć monopolu na panowanie nad człowiekiem. Duchowość jest uniwersalna. Kiedy jej nauczamy, nie możemy nazywać jej nauką chrześcijańską, ponieważ „chrześcijaństwo” to słowo silnie obciążone, podobnie jak hinduizm, dżinizm czy buddyzm. Te słowa odnoszą się do konkretnych religii, podczas gdy w duchowości należy nauczać rzeczy uniwersalnych.
Zgodnie z powszechną opinią chrześcijan, człowiek osiąga zbawienie po śmierci. Ten cielesny pogląd wywodzi się z silnego podporządkowania doktryny chrześcijańskiej świadectwu zmysłów cielesnych. Nie idą oni za radą apostoła Pawła, który napomina, aby człowiek duchowy nie polegał na zmysłach, ale także
1. NARZĘDZIA OŚWIECENIA
Uczeń dążący do oświecenia korzysta co najmniej z następujących narzędzi oświecenia: