„Czy widzisz, że Jezus urodził się w żłobie? Rozpoznaj prawdę, że Chrystus jest w tobie!” Jaką wieść niesie nam to przesłanie? Może poczujemy się zaskoczeni wnioskiem, ale chodzi tu o to, że Bóg nie wymaga od nas zupełnie nic, aby przyjść do nas. Popatrzmy zatem na szczegóły. (foto: unicef.org.au)
Tag: Jezus Strona 2 z 3
Absurdalność takiego pytania, jak zobaczymy, wynika z wewnętrznych sprzeczności doktryny, w ramach której zostało sformułowane. Otóż nauka ta zakłada, że Bóg może nie spełnić modlitwy człowieka, który np. jest chory i prosi Boga o uzdrowienie. A jeśli modliciel zauważa, że Bóg z jakichś powodów go dotąd nie wysłuchał, to w modlitwie posuwa się do różnych zabiegów mających na celu skłonienie Boga do spełnienia jego prośby. I cóż takiego zwykle robi? Prosi długo, ponawia modlitwy, błaga, płacze, prosi w natrętny lub żałosny sposób. Upodabnia się do żebraka na ulicy lub do dziecka chcącego wymusić na mamie zakup cukierka. Jeśli to nie skutkuje – chodzi na kolanach, umartwia się do bólu, udaje do miejsc świętych itp. (foto wikihow.com)
Wreszcie poznaliśmy najbardziej godną zaufania tzw. Piątą Ewangelię wraz z jej autorską korektą i do tego trzy wypowiedzi Jezusa, które nigdy dotąd nie były znane ludziom, a które przekazał swemu apostołowi Tomaszowi. Wikipedia mówi, że „W roku 1897 Grenfell oraz Hunt odkryli pierwszy fragment apokryfu w języku greckim. Zauważyli, że fragment ten zawiera Logia Jezusa i wyrazili przypuszczenie, że oryginalny rękopis zawierał kolekcję mów Jezusa, które były niezależne od czterech Ewangelii kanonicznych w ich obecnej, znanej nam formie. Owe logia zaklasyfikowali do pism nieheretyckich i sądzili, że ich zbiór powstał przed rokiem 140. Odkrywcy zauważyli pewne paralele w dziełach Klemensa Aleksandryjskiego.” Wiele naukowych informacji na ten temat znajdziemy pod wspomnianym hasłem Wikipedii https://pl.wikipedia.org/wiki/Ewangelia_Tomasza. (We wpisie kopie zdjęć rękopisu pobrane z Wikipedii). Jednak to nie wszystko, co może zainteresować studentów Kursu cudów.
„Ja rzekłem: Jesteście bogami i wszyscy – synami Najwyższego. Lecz wy pomrzecie jak ludzie, jak jeden mąż, książęta, poupadacie” – czytamy w Psalmie 82, wiersze 6 i 7. W ten sposób wkraczamy do świata, którego obawiają się teologowie (powód przedstawię niżej), a który z rozkoszą eksplorują pisarze fantastyki. Jakie wnioski możemy wysnuć od razu po przeczytaniu cytowanych wyżej dwóch zdań Psalmu 82?
„Ja jest drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak TYLKO przez Ja. Gdybyście Ja poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Ja nie poznałeś? Kto Ja zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jest w Ojcu, a Ojciec w Ja?” (Ew. Jana 14,6-10)
Jak można rozważać nauki Buddy i Jezusa nie posiadając nawet ułamka ich kompetencji? Ponieważ jednak pewien miły komentator wpisów znajdujących się na tym blogu wspomniał o różnicy między „poziomem osiągnięcia duchowego” u Buddy i Jezusa oraz zachęcił mnie do pociągnięcia tego tematu – oto „ciągnę”. Na usprawiedliwienie tego wątku stawiam ważny argument. Jezus jest bez wątpienia największym nauczycielem Zachodu. Ponadto Jezus jest Autorem Kursu cudów.
Wokół postaci Jezusa narosło wiele błędnych doktryn, spośród których jedna wybija się na pierwsze miejsce. Mówi ona, że Jezus jest Bogiem, którego natura, jako boska, istotnie różni się od natury zwykłego lub przeciętnego człowieka. Skutkiem takiego myślenia jest odczucie oddzielenia mnie od mojego nauczyciela Jezusa. On jest czymś niedościgłym i nieosiągalnym, siedzącym „na niebiosach”. Czy tak jest w istocie?
Jeśli celem życia człowieka jest szczęście, to warto postawić sobie pytanie, jak je osiągnąć? Ewangelia przekazując nam słowa Jezusa powiada: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.” Zdanie to zawiera całkowicie wyczerpującą i skondensowaną odpowiedź na nasze pytanie. Po pierwsze – szczęście osiągają ci, którzy oglądają Boga. Po drugie – aby oglądać Boga należy mieć czyste serce. Oto więc nasz plan:
Jednym z głównych powodów upadku chrześcijaństwa było przyjęcie do kanonu biblijnego ksiąg Starego Testamentu (ST). Wydawało się to oczywiście niezbędne w czasie, gdy chrześcijaństwo zostało religią państwową a duchowość została włączona do systemu wspierania cesarstwa. W tym to też czasie wnętrza kościołów zaczęły przypominać świątynie w Jerozolimie.
Monopol religii
Nie ulega wątpliwości – duchowość jest absolutnie uniwersalna i nie można jej zastrzec dla jakiejś jednej doktryny religijnej. Ani hinduiści, ani buddyści, ani chrześcijanie nie mogą mieć monopolu na duchowość. Żadna religia ani jej odłam nie może mieć monopolu na panowanie nad człowiekiem. Duchowość jest uniwersalna. Kiedy jej nauczamy, nie możemy nazywać jej nauką chrześcijańską, ponieważ „chrześcijaństwo” to słowo silnie obciążone, podobnie jak hinduizm, dżinizm czy buddyzm. Te słowa odnoszą się do konkretnych religii, podczas gdy w duchowości należy nauczać rzeczy uniwersalnych.